بدون عنوان

یکی دو روزه وقتی مانتو و شالمو سرم می کنم که برم بیرون آترین خانم می زنه زیر گریه و دستاشو بلند می کنه به معنی اینکه ایشون هم می خوان تشریف بیارن با من بیرون

وای خدا باورم نمی شه اینقد زود بزرگ شده که دیگه این کار را رو می کنه 

چند روزی هم هست هرقت می گم آترینا ، آترین خانم، دخترم، خوشگلم، مامانی و ... با یه لهجه با مزه ای می گه   ه ه ه ه  ( با کسره بخونین) 

اون موقع است که دلم می خواد هر کاری دارم بزارم کنار و فقط صداش کنم تا با اون صدای خوشگلش بگه هووووووووو م 

دوشنبه

چهارم شهریور 1392 ( هفت ماه و یازده روزگی )