یه خبر فوق العاده بدددددددددددددددددددد

البته نه ! یه لحظه یادم رفت درسته که این خبر خیلی بده برای ما ولی خب همیشه یادم هست که " می تونست از این بد تر هم بشه " پس بازم مثل همیشه خدا رو شکر حتی به خاطر این سهل اتگاری و اتفاق بد

چند رو پیش ها که دختر خانوممون روی شکم دراز کشیده بود و منم پیشش دراز کشیده بودم ، هی غر می زد که برش گردونم، منمممممممممممممم که تنبل بلند نشدم که حالتشو درست کنم همون جوری دراز کشیده  اومدم بر گردونمش یه لحظه دست آترین جونم زیرش موند و ....... بقیش دیگه احتمالا قابل حدسه

نه در نرفت ، شکستــــــــــــــــــــــ !!!! به همین راحتی

البته واقعا به خاطر تنبلی من نبود چون من اصلن فکرشم نمی کردم که اینجوری بشه و همیشه خیلی راحت برش می گردوندم ولی خب اتفاق دیگه

خب حالا تا اینجاش خیلی مهم نبود، خب دست بچه شکسته دیگه ، برای هر کسی ممکنه پیش بیاد

نکته قابل توجه اینه که این دختر خانوم ما به جز همون موقع شکستن دستش که خیلی کوتاه گریه کرد دیگه اصلا نه گریه می کرد نه بی تابی نه بی قراری و نه هیچ علامت دیگه ای که نشون بده این بچه دستش شکسته

صبوری و تحمل این بچه حتی فیزیوتراپ و هم به اشتباه انداخت بعد معاینه گفت نه دستش چیزی نشده

و بعد اینکه من به خاطر اینکه خیال خودم راحت بشه بردم و از دستش عکس گرفتم فهمیده دست جوجوم شکسته

حتی ارتوپد هم متعجب بود از صبوری این جوجه و می گفت این جزء نوادره

نه موقع شکستن دستش نه موقع گچ کردن نه وقتی من دستشو ماساژ می دادم ( آخه فکر می کردم دستش کشیده شده) اصلا گریه نمی کرد

قربون دختر ناز صبور خوش اخلاقم برم من

به زودی عکساشم می زارم

 چقد سخت شده عکس گرفتن از این جوجه یه لحظه بی حرکت نمی ایسته که عکس بشه ازش گرفت

جمعه بیست و چهارم آبان 92

پایان ده ماهگی

این اتفاق یکشنبه  ساعت 12 شب رخ داد  ، سه شنبه هم گچ گرفتیم ( صبوری جوجو ما رو گمراه کرد فکر می کردیم چیزیش نیست )