این روزها

ای بابا شما دیگه شرمنده ام نکنین، چی کار کنم خب درگیر کارهای این خانم کوچولو هستم

خودمم وجدان درد می گیرم که دیر به دیر آپ می کنم ولی چه کنم به شدت درگیرم

در گیر چی؟!!  خب معلومه دیگه تولد آترین خانم نزدیکه 

از یه طرف مشغول طراحی تم تولد هستم از طرف دیگه آخرین عکسهای آلبوم رشد ایتالیایی آترین خانمو می گرفتیم هر هفته آتلیه بودیم و بافتنی و خیاطی و و و 

خلاصه خوب بلدم چه جوری حسابی سر خودمو شلوغ کنم فعلا تا که تا اردیبهشت به شدت برنامم پر ، تا ببینیم بعد چی پیش می یاد

خب حالا یه کمی اندر احوالات دختر کوچولوی شیرین مامان

این روزها مثل پیشی ها همش چهار دست و پا می یاد دنبال من از اتاق خواب به هال از هال به آشپزخانه و خلاصه هر جا که می رم ، بعضی وقت هام که مثلا من تو اتاق هستم و باباش تو هال یا آشپزخانه مدام بین منو باباش در رفت و آمد، بچم هلاک می شه تو این مسیر بسکه می ره و می یاد

دیگه طبق معمول همه خانواده های نی نی دار منم شروع کردم به جمع کردن وسایل شکستنی و خطرناک از دم دستش اول از همه هم وسایل رو میز TV جمع شد

صداش می زنیم آترینااااااا  ، خانم در نهایت ادب می فرمایند هِ (بچست آخه ما داریم آخره ادب )

خاله هاش که تلفن می زنن صداشونو می شناسه اول که کلی پشت گوشی و این ور و اونور دنبالشون می گرده بعدم باهاشون صحبت می کنه البته صحبت که فقط خلاصه می شه فقط در همون هِ

یه کار جالب که این روزها انجام می ده بلافاصله بعد تموم کردن شیرش دست می زنه یا بعد اینکه هر لقمه غذا رو می خوره وسه خودش دست می زنه ( البته این کارش اکتسابی، آخه من همیشه بعد هر خوردنی می گم آفرررررررین و دست می زنم این خانم هم یاد گرفته )

این روزها خیلی به نی نی  ها علاقه مند شده هر جا می ریم اگه نی نی باشه دیگه کلا حواسش پیش اون

جمعه ششم دی 92

یازده ماه و دوازده روزگی